Terug naar de basis!

Wat was het fijn. Een appartement op de bergachtige oevers van het Comomeer. Een langgerekte tuin met ligstoelen, schommelbank én het allermooiste uitzicht. Voor het eerst sinds lang een zorgeloze vakantie. Tien dagen de tijd om heerlijk niets te doen.

En waren alle omstandigheden perfect? Tja, daar verschillen de meningen over. De woonkamer werd verlicht door tl-buizen, tijdens het onweer viel de stroom een paar keer uit en de wifi was na twee dagen ‘op’. De auto moest geparkeerd worden in een tunnel aan het eind van het dorp. De kerkklok ging af en toe wel erg enthousiast te keer en de schoorsteen van de houtoven van de pizzeria onder ons kwam uit in de tuin. Maar zeg nou zelf, als je ’s avonds in het donker met je man en limoncello uitkijkt over het meer naar de lichtjes aan de overkant, dan is de rest toch bijzaak? En hoe leuk is het om potjes yahtzee en rummikub te spelen bij waxinelicht? De simpelste dingen zijn vaak het fijnst.

Laat je vooral niet afleiden door bijzaken zoals de inrichting.

Simpel en goed.
Over fijn gesproken: de Italiaanse keuken. Topper van de vakantie was Trattoria dei Bracconieri: vanuit Como met de funicolare naar Brunate en dan twee keer links. Van buitenaf niet veelbelovend en ook binnen is er weinig aandacht besteed aan het interieur. Maar krijg je een plekje op het terras, of voor een van de openslaande ramen, dan geniet je van een spectaculair uitzicht en fantastisch eten. Op de kaart staan eenvoudige gerechten, verse pasta en vis uit het meer. Gegrilde groentes, échte bolognesesaus en zalige panna cotta. De bediening was snel, vriendelijk en persoonlijk. Moraal van het verhaal? Geen gedoe, gewoon goed koken en voor je gasten zorgen. Het beste resultaat krijg je als je jezelf beperkt tot de basis en die met liefde
en aandacht uitvoert.

Een Italiaanse les.
Toen zat het er weer op. Uitgerust, met een paar kilo extra (helaas niet alleen dankzij de uitverkoop in Milaan) reden we terug naar onze eigen (thuis)basis. Weer snel aan het werk, want gelukkig lagen er een paar mooie opdrachten te wachten. Met in mijn achterhoofd die Italiaanse les: wat je ook doet, breng het terug tot de basis en maak die zo goed mogelijk. Volgende keer meer over hoe je dat met tekst doet. Arrivederci!

De afwezigheidsassistent.

Volgende week gaan we op vakantie. Maar anders dan andere jaren ben ik daar nog niet helemaal klaar voor. Ik heb geen reisgidsen gelezen, routeplanning bekeken en al helemaal niet bedacht wat ik mee wil nemen. Zou op vakantie gaan anders zijn als je freelance werkt, vroeg ik me af. Ben je er misschien minder hard aan toe, omdat je zelf bepaalt wanneer en hoeveel je werkt? Ik besloot eens uit te zoeken hoe dat voor anderen is, aan de hand van een aantal woorden die zowel met vakantie, als met het loslaten van je werk te maken hebben.

Wat zegt jouw afwezigheidsassistent? 
Kies je voor totale afwezigheid, of blijf je bereikbaar tijdens de vakantie? En hoe laat je de achterblijvers weten dat je tijdelijk niet of minder beschikbaar bent? Het internet wemelt van de voorbeeldteksten voor het invullen van je afwezigheidsassistent. Fantastisch woord trouwens, maar wel wat overdreven. Het doet me dromen over een persoonlijke assistent die tijdens mijn afwezigheid alle opdrachten efficiënt afhandelt, maar helaas blijft het bij het automatisch versturen van een melding via email over je tijdelijke afwezigheid. Wat daarvoor de meest geschikte tekst is? Goede voorbeelden vind je hier en hier.
Onthoud vooral dat het voor de ontvanger van je mail een enigszins teleurstellende boodschap is dat jij hem of haar niet direct kan helpen. Laat dus in je tekst merken dat je dat begrijpt en doe dat op een positieve manier. Bied een volwaardig alternatief (dus niet doorverwijzen naar een afdeling of receptie, maar naar een collega met een naam en telefoonnummer) en zeg toe dat je na je vakantie persoonlijk contact opneemt. Omdat ik het belangrijk vind om het contact met potentiële opdrachtgevers optimaal te houden, kies ik er voor om bereikbaar te blijven. Mijn bericht ziet er ongeveer als volgt uit:

<<Dank je wel voor je bericht. Ik ben op vakantie, maar controleer regelmatig mijn email. Wel kan het zijn dat ik tijdelijk minder goed bereikbaar ben. Mochten er dringende zaken zijn, stuur dan gerust even een sms-je. Een fijne dag nog en graag tot na 28 juli.>>

Even lekker niets doen, daar knap je niet altijd van op.

Pas je op voor vrijetijdsziekte?
Nog zo’n vakantiewoord: ik had er nooit van gehoord en gelukkig ook geen last van gehad. Het schijnt te maken te hebben met extreme vermoeidheid die tot uiting komt als je na een tijd lang hard werken ineens in de vakantiemodus zit. Als de afleiding van het werk opeens wegvalt, dan komt er ruimte voor andere signalen uit het lichaam. Volgens een artikel van de NOS is vrijetijdsziekte wel te voorkomen. Minder hard werken is het best, maar vaak lastig omdat je nog zoveel af moet ronden voor je vakantie. Dan maar minder koffie en alcohol drinken. Dat laatste haal je trouwens op vakantie wel weer in. Wat ook goed helpt, is om aan het begin van een vakantie te gaan sporten: je raakt dan het teveel aan adrenaline kwijt en wordt minder snel ziek.

Durf jij op digitale detoxvakantie?
Of kort gezegd: digivakantie. Nog geen officieel vakantiewoord, maar dat gaat er zeker van komen volgens de Taalbank. Je bent aan het digitaal ontgiften als je vakantie viert zonder mobiel, IPad of laptop. Een moedig voornemen, vooral als je met pubers op vakantie gaat. Maar eerlijk is eerlijk, ook ik controleer graag zo nu en dan hoe het is met het thuisfront en hou bij of er nog interessante opdrachten in de lucht hangen voor na de vakantie. Ik ben zeker geen workaholic, maar wel nieuwsgierig. Het heeft denk ik ook te maken met hoe je het ervaart. Zolang je het niet belastend vindt, dan is er niets aan de hand. Ik merk een verschil nu ik als freelancer werk: je doet het immers voor jezelf! Dat voelt echt anders.

Tot slot: gaan we nou ‘met’ of ‘op’ vakantie?
Tijdens mijn zoektocht naar vakantiewoorden, vroeg ik me dit op eens af. Voor de liefhebber heb ik uitgezocht hoe dat taalkundig zit. Volgens Onze Taal  was er vroeger een verschil in betekenis. Ging je ‘met’ vakantie dan had je vrij van je werk, maar bleef je thuis. ‘Op vakantie’ gaan betekende koffers pakken en naar een vakantiebestemming vertrekken. Toch wel een belangrijk verschil dus. Hilarisch vond ik een oud artikel in het NRC waarin gesteld wordt dat ‘op vakantie’ vooral gebruikt werd door katholieken, terwijl de ongelovigen ‘met vakantie’ gingen. Misschien hadden die het niet verdiend? Hoe dan ook, tegenwoordig mag het beide gebruikt worden en is er ook geen verschil in betekenis meer. Wel zo makkelijk, dan kun je dat in ieder geval niet fout doen. Wij gaan op vakantie. Tot over drie weken!